11 listopada br. przypada 84. Rocznica Niepodległości Polski. Kiedy dziś, wkroczywszy już w trzecie tysiąclecie, spoglądamy na dzieje naszej Ojczyzny, narodu - widzimy, iż były one znaczone wieloma dramatami. W czasie zaborów, w latach 1772 - 1918 ostoją polskości był właśnie Kościół. To tam śpiewano nie tylko hymny religijne, ale i patriotyczne. I one podtrzymywały uczuciową i moralną więź Polaków i państwa polskiego, które ... było wymazane z map Europy.

Nigdy jednak nie udało się wymazać ze świadomości Polaków, z ich ludzkich serc creda życiowego, które wyznaczały słowa: Bóg, Honor, Ojczyzna! Przecież nie na darmo matki i babcie uczyły swoje dzieci i wnuki pacierza, a następnie wiersza:

"Kto ty jesteś? - Polak mały!
Jaki znak Twój? - Orzeł biały!
Gdzie ty mieszkasz? - Między swemi!
W jakim kraju? - W polskiej ziemi!
Czym ta ziemia? - Mą ojczyzną!
Czym zroszona? - Krwią i blizną!
Czy ją kochasz? - Kocham szczerze!
A w co wierzysz? - W Polskę wierzę!

Nasza polska katolicka, chrześcijańska tożsamość znajduje również swój wyraz i w licznych pieśniach religijnych, które od wieków rozbrzmiewały nie tylko w kościołach, ale i w łagrach, obozach koncentracyjnych:

"Nie rzucim ziemi skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy,
Polski my naród, polski lud
Królewski szczep, piastowy
... Tak nam dopomóż Bóg!"
Albo:
"Boże coś Polskę, przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
Coś ją osłaniał tarczą swej opieki
Od nieszczęść, które przygnębić ją miały.
Przed twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie".

10 listopada w przeddzień Święta Niepodległości w Daugavpilsie odbędą się po raz pierwszy wielkie uroczystości z tej tak doniosłej okazji. Głównymi organizatorami uroczystych obchodów jest Ambasada RP w Rydze i Związek Polaków na Łotwie wraz z Polską Szkołą Średnią w Daugavpilsie. W tym dniu odbędzie się wiele bardzo znaczących imprez. Ale o przebiegu tych uroczystości w Daugavpilsie, honorowych odznaczeniach dla zasłużonych działaczy napiszemy w następnych numerach naszego tygodnika.

Rocznice i jubileusze zawsze skłaniają nas do pewnych przemyśleń, refleksji i podsumowań. Polska i Łotwa mają wspólne karty historii. To właśnie Polacy w 1920 r. pomogli Łotyszom w walce o niepodległość i wolność. Przypomnijmy, że 3 stycznia 1920 r. Daugavpils był wyzwolony od bolszewików, a w kwietniu tegoż roku wolność odzyskała i cała Łatgalia. To właśnie połączone siły polsko - łotewskie (30 tysięcy żołnierzy polskich i 10 tysięcy łotewskich) pod dowództwem generała Edwarda Rydza - Śmigłego ostatecznie usunęły bolszewików z terytorium Łatgalii (byłych Inflant Polskich, które przez 210 lat czyli do roku 1772, a więc do I rozbioru Polski, stanowiły integralną część I Rzeczypospolitej Polskiej.

W wyniku tzw. kampanii łatgalskiej w Łatgalii zginęło około 500 Polaków. Większość z nich na zawsze spoczęła w ziemi łotewskiej. Natomiast aż 63 polskich żołnierz za kampanię łatgalską 1919 - 1920 roku otrzymało najwyższe bojowe odznaczenie łotewskie - Order Laczplesisa.

Aby upamiętnić miejsca poległych polskich żołnierzy w Łatgalii przy pomocy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa i we współpracy ze Związkiem Polaków na Łotwie w wielu miejscach w Łatgalii były ustanowione krzyże - pomniki. A ostatnio z inicjatywy p. Haliny Szakiel były odsłonięte i poświęcone tablice, upamiętniające polskich nauczycieli i działaczy społecznych na rzecz polskości w naszym mieście. Te tablice sfinansowała ROPW i M.

A więc czyny naszych przodków, walczących o niepodległość i zrzucenie jarzma niewoli nacechowane były, jak powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II "najgłębszą szlachetnością".

A czy dzisiaj nasze czyny są nacechowane tą szlachetnością i czystością? Zapytajmy chociażby niektórych działaczy w naszym polskim środowisku w Daugavpilsie, dlaczego niektórzy z nich czyniąc świadomie zło i krzywdę nie wyrazili nawet żadnej skruchy i żalu za swoje godne potępienia czyny? A więc i dziś wciąż jesteśmy wzywani do "bitwy o prawdę" w naszym polskim środowisku, naszej codzienności.

Należy nam jednak z odwagą i wiarą kroczyć w przyszłość, nie zapominając o naszej przeszłości oraz bronić wartości chrześcijańskich w życiu społecznym, kulturalnym i politycznym

Na zdjęciach: Tablica upamiętniająca spotkanie J. Piłsudskiego 27 01 1920 w Dyneburgu (w okresie wspólnych walk z bolszewikami) z naczelnym wodzem ArmiiŁotewskiej gen. Janisem Balodisem, Na cmentarzu katolickim w Daugavpilsie

Nasz Czas 44 (583)