Andrzej Guobis

W 220 rocznicę urodzin Kazimierza Jelskiego

W ubiegłą środę Instytut Polski w Wilnie przy współpracy z Biblioteką Uniwersytetu Wileńskiego po raz kolejny zorganizował ciekawą imprezę. Tym razem jest to wystawa poświęcona profesorowi, rzeźbiarzowi i architekcie Kazimierzowi Jelskiemu. W Białej Sali Biblioteki Uniwersyteckiej w oszklonych gablotach zostały wyeksponowane dokumenty, dotyczące działalności profesora Jelskiego oraz książki, w których są wzmianki o tym niezwykłym człowieku oraz popiersia profesorów Z. Niemczewskiego, S. Stubelewicza, A. Śniadeckiego i księcia A. J. Czartoryskiego.

Pani dr Rasa Budvilaitë z Akademii Sztuk Pięknych zaznaczyła, że K. Jelski był niezwykle utalentowanym, chociaż teraz mało znanym rzeźbiarzem. Ta sytuacja ma się poprawić wraz z wydaniem monografii Kazimierza Jelskiego autorstwa Ruty Janonienë, która ma się ukazać niebawem.

Naukę rzemiosła artystycznego Kazimierz Jelski rozpoczął w wieku gimnazjalnym w pracowni ojca. W latach 1801-1809 kształcił się na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. Doskonalił swe umiejętności w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie wykładali wówczas słynni rzeźbiarze klasycystyczni.

Po opublikowaniu w 1822 r. traktatu "O związku architektury, skulptury i malarstwa" Rada Naukowa Uniwersytetu Wileńskiego mianowała go adiunktem; zaczął pełnić obowiązki profesorskie.

Kazimierz Jelski był rzeźbiarzem pracowitym i płodnym. Jest autorem m.in. rzeźb proroków w ołtarzu głównym wileńskiego kościoła św. Piotra i Pawła ,płaskorzeźby na panonie portyku wileńskiego kościoła ewangelików - reformatów . Uważa się, że jest autorem rozmieszczonych za bocznymi portykami wileńskiej katedry posągów wielkich książąt litewskich i świętych zakonu jezuitów. Największą sławę jednak osiągnął dzięki popiersiom portretowym. W 1929 r. aulę uniwersytecką upiększało 16 popiersi najsłynniejszych profesorów uniwersytetu.

Wystawa będzie czynna do 9 października.

Nasz Czas 39 (578)