Na Litwie już od 1999 roku 15 sierpnia, jest dniem wolnym od pracy. Tego roku na Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny było połączone z 3-dniowym weekendem.

Święto to popularnie jest też nazywane świętem Matki Boskiej Zielnej, na Wileńszczyźnie używa się również terminu Zielna. Jest to jedno z ważniejszych świąt religijnych i najstarsze święto maryjne. Zaczęto je obchodzić jeszcze w Jerozolimie w V wieku. Cesarz Maurycy, specjalnym dekretem ustalił termin tego święta. Było obchodzone na wschodzie już w wieku VI. Od wieku VII znane było w Rzymie, upowszechniło się zaś od VIII wieku. Od tego czasu w dniu 15 sierpnia święci się kłosy zbóż, owoce, warzywa i kwiaty jako symbol duchowej dojrzałości Maryi i łask, którymi Bóg ją obdarzył.

W 1950 roku przez papieża Piusa XII został ogłoszony dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.

W Polsce Święto Wniebowzięcia obchodzone było od XI wieku, zniesione zaś w latach 60-tych przez władze komunistyczne. W roku 1989 było przywrócone jako święto państwowe. Dla Polaków ma ono szczególne znaczenie z powodu "cudu nad Wisłą".

W tym dniu wszystkie domy i kościoły są przystrajane wiązankami z kwiatów polnych, gałązek drzew z owocami, kłosów i ziół. Podobne wiązanki święci się w kościele. Zioła te trzymane są przez cały rok aż do następnej Zielnej.

Zgodnie z tradycją, której na Wileńszczyźnie przestrzegano szczególnie, do Zielnej nie wolno było jeść żadnych owoców. Tej dawnej tradycji do dnia dzisiejszego przestrzegają jeszcze ludzie starsi. Dopiero po Zielnej uważano, że owoce są już dojrzałe.

W tym dniu do kościołów podążały tłumy ludzi z wiązankami kwiatów i ziół.

Nasz Czas 33 (572)