Przyszło radosne lato
odziane zieloną szatą,
złotą nutą dźwięczące
w urodzie kwiatów, gorące.
Z wiatrem rozbrzmiewało śmiechem,
a las wciąż powtarzał echem,
pośród zbóż zawirowało,
pachniało lipami, śpiewało.
Na polach zmęczonym żniwiarzom
Wietrzykiem chłodziło twarze,
Wieczorem po dniu gorącym
Niosło sen orzeźwiający.
I baśń świętojańską lato
szeptało wszystkim kwiatom,
a wakacyjne przygody
rozdało sercom młodym.
Lato zielono - złote
Pachnące sianem i miodem,
W swojej barwnej urodzie
Piękne - w letniej pogodzie.